|
THEAMUS i.s.m. projectgroep GELOVEN IN SAMENLEVEN
Twee moeders, voor altijd verbonden door hun zonen. De ene zoon sterft op 11 september 2001 in het World Trade Center. De andere wordt als terrorist tot levenslang veroordeeld. Hun vriendschap wordt tot symbool, tot uitroepteken: de verbinding tussen een Franse moslima van Marokkaanse afkomst en een christelijk Amerikaanse. Wat aarzelend begint vanuit wanhoop en pijn groeit uit tot een krachtige stem waarmee ze samen een boodschap van vrede de wereld insturen. Lukt het hen ondanks alle culturele en religieuze verschillen om deze unieke verbintenis in stand te houden?
Ik noem het sneeuw
Op ground zero kraakt het onder mijn voeten
Er is niets dan stof te zien
Jouw stof mijn kind
En ik kan niet meer kijken
Ik kan huilen
Met iets in mijn keel
Dat groter groeit
Ik kan niet kijken
Ik noem het sneeuw
(tekst: Albertina Soepboer)
Tekst, muziek en spel creëren gezamenlijk een nieuw hedendaags ritueel rondom de dood. Het stuk stelt vragen over de essentie van wat leven in vrijheid is, wat liefde en opoffering betekent, wat extremisme ontketent. En laat zien hoe de publieke opinie beïnvloed wordt door de media.
Op jazz geïnspireerde en live gezongen en gemusiceerde muziek. Tekst bestaat grotendeels uit poëzie die gezongen en gezegd wordt. In monologen en dialogen komen de onderlinge verschillen tussen de vrouwen naar voren. De twee zangeressen/ actrices bezielen de lege ruimte van theater, kerk of buurthuis waar gespeeld wordt en maken deze zeer actueel. Het ritueel van de vrouwen wordt zo het ritueel van alle moeders over de hele wereld. In de flashback-scènes zien we een live mix van videobeeld en geluid die een koortsachtige stemming veroorzaken.
Muziek: Bob Driessen. Tekst: Albertina Soepboer. Regie: Gerda Holzhaus. Zang: Esra Dalfidan en Henriëtte Tukkers. Musici: Oeds Bouwsma: contrabas. Bob Driessen: sax / klarinet. Dick Rusticus: gitaar. Soundscape: Jan Klug. Beeld: Pieter de Ruiter. Decor/kostuums: Eva Villanueva. Zakelijke leiding: Hans Schamlé. Productie: Jildou Tjoelker. Technische productie: David Lelieveld. Fotografie: Karel Zwaneveld. Grafische vormgeving: Frans Schupp.
Saxofonist / componist Bob Driessen is bekend in binnen – en buitenland van o.a. Willem Breuker Kollektief en orkest de Volharding. Albertina Soepboer schreef o.a. liedteksten voor Nynke Laverman en is als een van de weinige Friese dichteressen nationaal doorgebroken. Theatermaker / regisseuse Gerda Holzhaus maakte o.a. GEDONDER IN NAARDEN met Monic Hendrickx en BLIKSEMMINNE op het Muiderslot. Beide bij Theamus. Pieter de Ruiter en Eva Villanueva behoren al jaren bij de meest toonaangevende choreografen van Nederland.
Workshop Rouwkamers
Na afloop van de voorstelling Ik noem je sneeuw worden workshops aangeboden, waarin mensen dieper kunnen ingaan op het thema rouw. Persoonlijke herinneringen vormen de basis om het eigen beeld over rouw aan te scherpen in woord, beeld of muziek.
De workshop wordt na afloop van een serie voorstellingen gegeven in Groningen, Assen en Leeuwarden. Daarna zal iedere speellocatie de gelegenheid krijgen de tentoonstelling die hieruit voortkomt een dag lang te exposeren.
Theamus en Geloven in Samenleven
Theamus heeft contact gezocht met de interreligieuze projectgroep Geloven in Samenleven. Geloven in Samenleven bestaat uit een groep maatschappelijke activeringswerkers van de Protestantse Kerk in Nederland, de Rooms-Katholieke Kerk en Het Islamitisch Maatschappelijk Activeringswerk. De doelstelling van het project Geloven in Samenleven is: “Het werken aan sociale cohesie op plaatselijk niveau door middel van het bouwen aan duurzame relaties tussen mensen van verschillende culturen en religies.” (www.geloveninsamenleven.nl)
Deze productie kwam mede tot stand dankzij: Fonds Podiumkunsten, VSB Fonds, provincie Fryslân, SNS Reaalfonds, Prins Bernhard Cultuurfonds, Protestantse kerk.
|